Ten popularny placek z cebulą i makiem wywodzi się z kuchni żydowskiej. Z pierwszymi wzmiankami na jego temat, a także o przekazywanej z pokolenia na pokolenie recepturze spotykamy się w XIX stuleciu. Jako pierwsi cebularze zaczęli wypiekać Żydzi z lubelskiego Starego Miasta, a przed II wojną światową był już on znanym przysmakiem na całej Lubelszczyźnie. Dziś popularne lubelskie cebularze robią karierę w Europie. W 2007 roku zostały wpisane na listę produktów tradycyjnych. Nazywany jest też polską pizzą.
ciasto: 50 dag mąki krupczatki / 5 dag świeżych drożdży / 1 szklanka ciepłego mleka / 1 jajko / ew. 1 łyżka soku z cebuli / 1 łyżka cukru / 2 łyżeczki soli / 5 dag masła.
farsz: 4 duże cebule / 3 łyżki maku / 1 łyżeczka soli / 2 łyżki oleju
Wykonanie: na dzień przed robieniem cebularzy cebulę pokroić w grubą kostkę, sparzyć wrzątkiem, wymieszać z solą i olejem, wycisnąć w rękach, dodać mąkę, wymieszać, przełożyć do słoika, zamknąć, kiedy wystygnie schować do lodówki.
Świeże drożdże wymieszać z mlekiem, 2 łyżkami mąki, cukrem, odstawić do wyrośnięcia. Rozpuścić masło z resztą mleka. Przesianą mąkę posolić, dodać wyrośnięty rozczyn i mleko z masłem. Dodać roztrzepane jajko, sok z cebuli, wyrabiać ciasto przez 30 minut, tak by odstawało od ręki i zostawić do wyrośnięcia na godzinę.
Podzielić ciasto na 12 części, rozwałkować na placki, ułożyć na wysmarowanej olejem blasze do pieczenia. Na każdym placku rozłożyć farsz z cebuli. Brzegi placków można posmarować jajkiem. Zostawić cebularze do wyrośnięcia na godzinę. Piec do uzyskania złotego koloru.